مقایسه ی اثر بخشی تزریق داخل ضایعه ای گلوکانتیم در درمان لیشمانیوز جلدی با مزوتراپی و درمان با روش معمول

مقدمه: ایران یکی از مناطق هیپرآندمیک لیشمانیوز جلدی می باشد. درمان مطلوب برای این بیماری هنوز ناشناخته است. مزوتراپی تکنیک درمانی خاصی است که می تواند انواع مختلف داروها را با استفاده از تزریقات متعدد به لایه های زیر پوست، در عمق دلخواه تزریق کند. روش ها: در یک کارآزمایی بالینی، 90 نفر از بیمارانی که با تشخیص قطعی لیشمانیوز جلدی به مرکز تحقیقات سالک اصفهان مراجعه کرده بودند، انتخاب و به صورت تصادفی به 2 گروه مساوی تقسیم شدند. گروه اول با تزریق داخل ضایعه به روش معمول و گروه دوم با روش مزوتراپی درمان شدند. در هر دو گروه تزریق داخل ضایعه ی گلوکانتیم هفته ای یک بار تا بهبود ضایعه و در نهایت تا 6 هفته انجام شد. بیماران طی درمان، یک هفته بعد، یک ماه بعد و 3 ماه بعد پی گیری گردیدند. 05/0 > p به عنوان سطح معنی دار بودن تلقی گردید. یافته ها: 60 بیمار مطالعه را ادامه دادند. میانگین تغییرات شاخص های بیماری (اندازه زخم، اریتم و ایندوراسیون) در گروه معمول با گروه مزوتراپی تفاوت آماری معنی دار نداشت. سرعت بهبود ضایعات بر اساس سرعت بهبود زخم، اریتم و ایندوراسیون در گروه مزوتراپی از گروه معمول به صورت معنی داری کمتر بود. میانگین شدت درد و میانگین حجم مورد نیاز دارو به ازای هر سانتی متر مربع ضایعه در روش مزوتراپی (به ترتیب 06/0 و 05/1) از روش معمول (به ترتیب 67/7 و 6/1) به طور معنی داری کمتر بود ولی بین میزان بهبودی بالینی و آزمایشگاهی تفاوت معنی داری وجود نداشت. نتیجه گیری: با وجود آن که دو گروه از لحاظ میانگین تغییرات شاخص های بیماری و میزان بهبود کلینیکی و آزمایشگاهی تفاوتی نداشتند، تزریق با استفاده از مزوتراپی سریع تر و ارزان تر بوده، با درد کمتری همراه است و باعث افزایش همکاری بیماران در پروسه ی درمان می شود.